μονολογία

μονολογία
η (Μ μονολογία) [μονόλογος]
νεοελλ.
το να μιλά κάποιος μόνος χωρίς να υπάρχει άλλος να τόν ακούει ή χωρίς να επιτρέπει σε άλλους να πάρουν τον λόγο
μσν.
1. βραχυλογία
2. απλότητα λόγου.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • монолог — Через нем. Моnоlоg (с середины XVIII в.; см. Шульц–Баслер 2, 145) или непосредственно из франц. monologue от греч. μονολογία разговор одного, разговор с самим собой …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”